Hasbelkader
Endirim 20%
"Sual ver" xidmətindən istifadə üçün, zəhmət olmasa, hesaba daxil olun və ya qeydiyyatdan keçin.
Bazen sadece gitmek istersin…
Şimdi geriye dönüp bakıyorum da annemin elini tutarak yürümeyi, elini tutarken yüreğine sarılmayı, babamla
geçirdiğim hafta sonlarını ve hiç kırılmayacak sandığım oyuncaklarımı... Dümdüz yol varken tümsekten yürümeyi özledim ben. Annemin Oğlum düşeceksin. derken sesindeki telaşını özledim. Taşlardan kaleler yaptığımız futbol maçlarını özledim. Herkesin oynadığı fakat kimsenin kaybetmediği oyunları... Körebe oynarken o an orada bulunan herkese güvenmeyi özledim. Şimdilerde gözlerim açıkken bile güvenemiyorum insanlara. Çocukluğumu özledim, menfaat gözetmeden düşünmeyi... Kötülük namına hiçbir şey bilmeyecek kadar cahil olduğum günleri özledim. Büyümek isteyecek kadar saf olduğum günleri...
Umutları vardı, gerçekleşmek için can atan. Fakat umut dedikleri, gözlerimiz açıkken gördüğümüz rüyalardır. Hem de öyle rüyalar ki yanlarında kâbusların masum kaldığı. Zira kâbuslar, uyandığında kurtulduğun rüyalardır. Umutlar ise, uyandığında başlayan kâbuslar…
Cild:
Ciltsiz
Dil:
TUR
Müəllif:
Fatih Yağcı
Nəşriyyat:
İndigo Kitap
Səhifə sayı:
176
Hələki rəy yoxdur
